Adwent - rozpoczyna w Kościele nowy rok liturgiczny. To wyjątkowy czas łaski, aby obudzić w sobie taką nadzieję, która dla innych będzie ożywczą siłą do dźwigania i przeżywania nie łatwej przecież codzienności.

Gdybyśmy więc stali się odrobinę lepsi dla siebie, pogodni i uśmiechnięci, szczerzy i chętni do pomocy, zwyczajni i mądrzy w prostocie, to wtedy łatwiej będzie nam śpiewać adwentowe pieśni tęsknoty i pełne ciepła kolędy. Tak niewiele przecież potrzeba, aby uszczęśliwić drugiego człowieka. Tyle pięknych słów słuchamy z ambon, sejmowych mównic, różnych deklaracji i zapewnień, ale tylko konkretny gest może kogoś uratować od śmierci, głodu lub poniżenia. Dlatego – jak przestrzegał ks. prof. Józef Tischner – „kto ma w pogardzie wolność drugiego, ma również w pogardzie własną wolność i oddaje się w służbę siłom wyższym, a niekiedy również gorszym niż on” (Nieszczęsny dar wolności, Kraków 1993, s. 11). Liberalizm nie uwalnia nikogo z nas od obowiązku bycia Człowiekiem, natomiast właściwie rozumienie wolności, prowadzi ku jedynej Prawdzie, jaką jest zachowywanie i życie według odwiecznych praw Dekalogu, wypisanych nie tylko na kamiennych tablicach, ale przede wszystkim w sercu każdego słabego skądinąd człowieka.

     To od ciebie już dziś zależy jak przeżyjesz ten Adwent. Co zechcesz zmienić w swoim życiu i postępowaniu. Oby dobre pragnienia i postanowienia nie przysłoniły kolorowe bombki, mikołaje i świąteczne choinki. Bóg oczekuje czegoś więcej: czystego ludzkiego serca, które kochając – nie rani i jak śnieżnobiały opłatek smakuje dobrocią.

Autor: ministrant Leonid Dudycz